اطلاعاتی درباره انواع آکنه

اطلاعاتی درباره انواع آکنه –

آکنه چیست؟

آکنه یا جوش غرور جوانی، شایعترین بیماری پوستی در جهان است.اصطلاح پزشکی این وضعیت، آکنه  وولگاریس Acne vulgaris)) می باشد. این بیماری پوستی تقریبا تمام نوجوانان را می تواند به شدتهای مختلف گرفتار سازد.همچنین در بسیاری از افراد،آکنه برای اولین بار می تواند در سنین 20 تا 30 سالگی رخ دهد. در تحقیقی که در سال 2001 میلادی در کشور آلمان بر روی افراد از یک سالگی تا 87 سالگی انجام شد،مشخص گردیده که حدود27 درصد این افراد دچار آکنه بوده اند.اما اگر فقط نوجوانان آلمانی رادر این تحقیق در نظر بگیریم،بیش از 90 درصد آنها مبتلا به آکنه بوده اند.

شما وقتی که بر روی پوستتان،دانه های سرسیاه،سرسفید یا جوشهای قرمز یا زردی را مشاهده می کنید و پوستتان چرب می گردد،می فهمید که به آکنه دچار شده اید.این علایم کلاسیک آکنه می باشد. پیدایش آکنه،نه به رنگ پوست شما مربوط می باشد و نه به سن و سال شما،با اینحال،وقتی  که شما به سن بلوغ نزدیک میشوید،احتمال بیشتری دارد که به این وضعیت گرفتار شوید چون در این سنین،پوست شما دچار تغییراتی می گردد که برای بروزآکنه مستعد می شود.

آن چیزی که اکثر مردم ازآن اطلاع ندارند این است که چه مدت آکنه در آنها طول می کشد.15درصد خانم ها حتی تا سنین حدود40 سالگی هم هنوز از این مشکل رنج میبرند،با این حال در مردان کمتر اتفاق می افتد که تا این سنین هنوز به این مشکل گرفتار باشند.صورت،گردن،سینه،پشت و شانه ها به علت اینکه دارای غدد تولید کننده چربی(غدد سباسه) بیشتری هستند،به آکنه دچار می شوند.

تحقیقات بسیار وسیعی بر روی آکنه صورت گرفته است و متخصصین پوست، چهار عامل را در پیدایش آکنه در افراد دخیل می دانند که این عوامل عبارتند از:

1- به نظر می رسد که بدن انسان به میزان زیادی به هورمونهای جنسی مردانه (آندروژن) حساس می باشد.خانم ها هم مانند آقایان دارای هورمونهای جنسی مردانه هستند اما از آنجاییکه مقدار این هورمونها در آقایان بیشتر می باشد،اکثرا آقایان به آکنه دچار می شوند.هورمونهای مردانه باعث می گردند که غدد تولید کننده چربی در بدن بیشتر فعالیت کرده و چربی بیشتری که اصطلاحا به آن سبوم (Sebum)  گفته میشود تولید گردد.

2- غدد تولیدکننده چربی بر روی سطح پوست دارای سوراخها یا منفذ های کوچکی هستند.در انتهای مجرایی که این غدد تولید کننده چربی وجود دارند،یک فولیکول مو هم قرار دارد.فولیکول مو قادر است که تولید مو نماید.غدد تولید کننده چربی در نیمه راه این مجرا به آن متصل می شوند.این مجرا از سلولهای شبیه همان سلولهای سطح پوست تشکیل شده است.اگرشما گرفتار آکنه شده باشید،این سلولها در هنگام ازبین رفتن و پوسته ریزی،به یکدیگر چسبیده و باعث می شوند که مجرا باریک شود.

3- بر اثر این باریک شدن مجرا و افزایش تولید چربی (سبوم)،مجرا مسدود می گردد که این وضعیت، نقطه شروعی برای ایجاد انواع آکنه می باشد. در این حالت،محیط بسیار مناسبی برای رشد باکتری آکنه بوجود می آید.این باکتری بطور طبیعی بر روی پوست افراد زندگی می کند. براثر رشد و تکثیر این باکتری عفونت و التهاب ایجاد می گردد.

4- التهابی که بر اثر رشد و تکثیر این باکتری بروز می کند،باعث تحریک سیستم دفاعی بدن می شود ودر نتیجه گلبول های سفید، بدن را برای مبارزه با باکتری ها و ترمیم صدمات وارده به محل التهاب می فرستد.این گلبولهای سفید،تولیدآن چیزی را می کنند که ما به آن اصطلاحا چرک می گوییم. چرک،مایعی سبز یا زرد رنگ می باشد که بدن در پاسخ به التهاب ،تولید می کند.چرک،حاوی مقدار زیادی گلبول سفید است که از جریان خون برای حمله به محل بروز التهاب می آیند.اما اگر مسدود شدن مجرا توسط باکتری ها،عفونی نشود،این انسداد مجرا بصورت یک گرفتگی مجرا باقی می ماند که ما اصطلاحا به آن دانه سرسیاه(Black head) می گوییم.

در اینجا انواع جوشهایی که ممکن است شما به آنها گرفتار شوید را توضیح می دهیم تا شما بتوانید بگویید که آیا مشکل شما خفیف،متوسط و یا شدید می باشد.برای اینکه تشخیص آکنه را در فردی مطرح نماییم،لازم نیست که تمام انواع این جوشها را داشته باشد.فقط داشتن یک نوع از این جوشها،کافی است تا تشخیص آکنه مطرح گردد.این جوشها هرچقدر هم که شدید باشند،بازهم درمانهای موثری برای از بین بردن آنها وجود دارد.

کومدون چیست و تفاوت انواع آن در چه می باشد؟

کومدون ها (Comedones) نقطه شروع تمام انواع آکنه ها می باشند.آنها در ابتدا به صورت انسدادهای کوچکی در منفذهای پوست ایجاد می شوند.در این مرحله به آنها میکروکومدون( (Micro Comedonesگفته می شود و اندازه آنها بقدری کوچک است که قابل مشاهده نیستند.میکروکومدون ها می توانند بزرگ شده و به کومدون های بزرگتری تبدیل شوند و یا اینکه پاره و یا منفجر شده(در زیر پوست) و باعث ایجاد جوشهای التهابی شوند.این پاره شدن کومدونها به علت افزایش فشار و آسیبهایی است که فرآیند التهاب در دیواره مجاری ایجاد می کند .

جوشهای سرسفید(کومدونهای سر بسته)

بعضی از افراد اینطور فکر می کنند که جوشهای سرسفید،نوعی جوشهای چرکی می باشند، درحالیکه چنین نیست.وقتی میکروکومدون ها بزرگ می شوند،از آنجایی که تورم در قسمت پشت انسداد،افزایش می یابد،این کومدونها قابل مشاهده می گردند.اگر این انسداد اولیه کاملا در عمق منفذ پوستی قرار داشته باشد،دهانه منفذ که به پوست باز می شود همچنان بسته باقی خواهد ماند.این وضعیت باعث بروز جوشهای سر سفیدی خواهد شد که می توان آنها را بر روی پوست مشاهده نمود.

جوشهای سرسیاه(کومدونهای سر باز)

جوشهای سرسیاه را می توان بخوبی بر روی پوست مشاهده نمود که باعث ناراحتی افراد می گردد.در جوشهای سرسیاه،انسداد در قسمت بالاتری در مجرا رخ می دهد و بنابراین دهانه منفذی که به پوست باز میشود،وسیع تر شده و محتویات آن قابل مشاهده می گردند.آن چیزی که باعث انسداد مجرا می شود،مخلوطی از سبوم که بصورت جامد در آمده و سلولهای مرده دیواره مجرا می باشد.ازآنجاییکه این سلولهای مرده، شبیه سلولهای پوست می باشند، حاوی رنگدانه ای به نام ملانین هستند،(ملانین باعث ایجاد رنگ افراد می شود) این رنگدانه که در سلولهای مرده مجاری موجود می باشد در هنگامی که در معرض هوا قرار می گیرد دچار تغییر رنگ شده و سیاه می گردد و جوشهای سرسیاه را درست می کند.بنابراین جوشهای سرسیاه به علت آلودگی یا کثیفی ایجاد نمی شوند.

جوشهای التهابی چگونه ایجاد می گردند؟

کومدون ها می توانند بدون اینکه مشکلی برای شما ایجاد نمایند به مدت چندین ماه و حتی چندین سال بدون اینکه تغییری در آنها دیده شود،بر روی پوست شما باقی بمانند.با اینحال اگر این کومدونها بزرگ شوند و یا اینکه پاره گردند،باعث بروز انواع مختلفی از جوشها مثل پاپول،پوستول،ندول و کیستها میشوند.

پاپول ها(Papules)

اگر کومدونها شروع به نشت سبوم به بافت اطراف نمایند،باعث بروز التهاب شده و در نتیجه جوشهای قرمز رنگی ایجاد می شود.اندازه پاپولها کمتر از5 میلی متر می باشد و دارای هیچگونه چرک قابل مشاهده ای نمی باشند.این پاپولها را به عنوان جوش های سر قرمز نیز می شناسند.اگر میکروکومدونهای شما پاره شوند،پاپولها ایجاد می شوند بدون اینکه مرحله جوش های سرسفید یا سر سیاه را بگذرانند.

پوستول ها(Pustules)

پوستول ها نمونه ای از جوشهای چرکی یا سر زردمی باشند.پوستول ها هنگامی بوجود می آیند که باکتری های موجود بر روی پوست و درون مجرا،شروع به رشد وتکثیر نمایند.این باکتری ها را اصطلاحا پروپیونی باکتریوم آکنه و یا به اختصار پی آکنه می نامند. این باکتریها برای رشد و تکثیر خود،جاهای تاریک و بدون هوا را ترجیح می دهند. بنابراین یک منفذ پوستی مسدود شده،محل مناسبی برای تکثیر این باکتریها می باشد و خیلی سریع تعداد آنها زیاد شده و تولید التهاب بیشتری می کنند.این التهاب باعث می گردد که سیستم دفاعی بدن فعال شده و گلبولهای سفید را به آن منطقه بفرستد و در نتیجه منجر به بروز جوشهای چرکی، متورم و قرمز شود.

ندول ها و کیست ها چگونه آسیب پوستی ایجاد می کنند؟

کومدون ها،پاپول ها و پوستول ها دارای ظاهری نا خوش آیند هستند و بعلت تورم و التهابی که ایجاد می کنند،دردناک می باشند،اما بعداز مدتی بدون اینکه جای آنها باقی بماند،ازبین می روند (مگر در افرادی که پوست تیره ای دارند). با اینحال،دو نوع دیگر جوش، یعنی ندول ها(nodules) و کیست ها (cysts) می توانند باعث بروز صدمات جدی تری شوند.

ندول ها(nodules)

ندول ها،جوشهای سفتی هستند.اندازه آنها خیلی بزرگتراز پاپول ها می باشد و تا قسمت های عمیق تری در پوست نفوذ کرده اند. ندول ها وقتی ایجاد می شوند که یک کومدون بزرگ پاره شود ومحتویات التهابی خود را (شامل گلبولهای سفید و باکتری ها)را در بافت اطراف آزاد نماید.در چنین مواقعی،التهاب و چرک بیشتری ایجاد می گردد و منجر به تورم و درد بیشتری می شود.ندول ها به قسمت های عمقی تر پوست که حاوی ساختمان های محافظت کننده پوست هستند، نفوذ کرده و باعث ایجاد جوشگاه (باقی ماندن جای جوش) ویا اصطلاحا اسکار (Scar) می گردند.

کیست ها (cysts)

کیست ها برخلاف ندول ها،کیسه های حاوی مایعی هستند که از مخلوط چرک و باکتریها تشکیل شده اند.کیست ها معمولا فقط همراه ندول ها هستند و اغلب دو یا سه تا از آنها در کنار یکدیگر می باشند.تخریب کنندگی کیست ها بیشتر از ندول ها می باشد،اما خوشبختانه میزان شیوع آنها کمتر می باشد و به ندرت در افراد دیده می شود.

آکنه را به چند درجه می توان تقسیم نمود؟

آکنه خفیف: اکثرا کومدون ها همراه با تعداد اندکی پاپول.

آکنه متوسط: پاپول ها و پوستول ها.

آکنه شدید: ضایعات عمقی تر،ندول ها و تعدادی کیست.

آکنه خیلی شدید: تعداد زیادی ندول و کیست همراه با جوشگاه(جای جوش).

هرقسمت از بدن باید بطور جداگانه درجه بندی شود.همچنین اثرات روانی که آکنه بر روی شخص می گذارد نیز باید در درجه بندی دخالت داده شود.برای مثال،اگر شما فقط دچار آکنه خفیف می باشید اما بخاطر این موضوع خیلی  احساس ناراحتی می کنید،آکنه شما را باید به عنوان آکنه متوسط در نظر گرفت زیرا این موضوع بر انتخاب نحوه درمان شما اثر می گذارد.

یک استثناء در قانون درجه بندی آکنه ها،در افراد با رنگ تیره وجود دارد. اکنه یکی از شایعترین  بیماریهای پوستی در سیاهپوستان می باشد و می تواند سبب ایجاد صدمات زیادی شود.همیشه التهابهای بیشتری در زیر پوست نسبت به آن چیزی که ما بر روی پوست میبینیم رخ می دهد. بنابراین آکنه ای که در افراد سیاهپوست و یا کسانی که نژاد آسیایی دارند و بصورت خفیف دیده می شود را باید بصورتی درمان نمود که گویی شدت آن متوسط می باشد.