نشانه های بیش فعالی و حواس پرتی در کودکان

نشانه های بیش فعالی و حواس پرتی در کودکان –

معیارهایی که در این مقاله برای شما انتخاب شده اند، از ویرایش چهارم  Diagnostic and Statistical Manual of Mental Health ، (DSM-IV) برگرفته شده اند. همۀ نشانه های بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری(اختلالی که شخص ناگهانی کاری انجام می دهد که عاقلانه نیست.) را باید حداقل به مدت شش ماه بررسی کرد و اگر آنها به همان میزان تکرار شوند، نشانۀ ناهنجاری ست و در رشد و نمو کودک مشکل زاست.

نشانه های حواس پرتی

• کودک اغلب نمی تواند به جزئیات دقت کند  و در انجام تکالیف مدرسه یا فعالیت های دیگر مرتب اشتباه می کند و این اشتباهات اغلب ناشی از بی دقتی ست.

• این کودکان اغلب در تداوم و حفظ علاقه و توجه در انجام وظایف یا فعالیت ها و حتی بازی مشکل دارند.

• هنگامی که مستقیماً با کودک مبتلا به این اختلال حرف می زنید ،حواسش جای دیگریست و به نظر می آید که اصلاً به گفته های شما گوش نمی کند.

• او معمولاً هیچ کاری را تا آخر ادامه نمی دهد.

• کودک اغلب نامرتب است ،چه دربارۀ وسایلش و چه در برنامه ریزی برای انجام وظایف و فعالیت هایش.

• اغلب کودک تمایلی به درگیر شدن در کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند ،مانند فعالیت های کلاسی یا مشق شب ،ندارد.

• کودک اغلب وسایل لازم برای انجام تکالیف و فعالیت های خارج از مدرسه را (مانند: اسباب بازی، دفتر مشق، مداد، کتاب) گم می کند.

• کودک به راحتی توسط  هرگونه محرک محیطی حواسش پرت می شود .

• کودک اغلب در انجام فعالیت های روزانه فراموشکار است.

نشانه های بیش فعالی

• کودک اغلب با دست ها یا پاهایش بازی می کند و حتی روی صندلی ناآرام است و مرتب آن را تکان می دهد.

• کودک اغلب صندلی خود را انتهای کلاس درس می گذارد ،جایی که صندلی های خالی زیادی هست و او می تواند مرتب جایش را عوض کند.

• کودک اغلب در شرایط نامناسب و جاهای تنگ شروع به دویدن و بالا رفتن از در و دیوار می کند.

• کودک اغلب با فعالیت های تفریحی بی سر و صدا مشکل دارد و آرام نمی گیرد.

• وی بیش از حد حرف می زند، سؤال می پرسد و همه را کلافه می کند .

• کودک اغلب قبل از پایان سؤال ها عجولانه به آن ها پاسخ می دهد.

• کودک نمی تواند در صف منتظر شود و نوبت را رعایت نمی کند  .

• کودک اغلب وسط حرف یا بازی دیگران می پرد.

 علائم بی توجهی و حواس پرتی معمولاً در 8 تا 9 سالگی آشکار می شوند و اغلب مادام العمر با شخص می مانند. “تأخیر” در شروع علائم بی توجهی ممکن است منعکس کنندۀ ماهیت پنهانی این اختلال باشد (برخلاف بیش فعالی) و در سن بلوغ این اختلال خفته به شکل تنوع طلبی و بی ثباتی بروز می یابد. علائم بیش فعالی معمولاً در 5 سالگی کاملاً آشکار می شوند و در 7 تا 8 سالگی  به اوج خود می رسند. پس از بلوغ، این رفتارها به تدریج کاهش می یابند و اغلب به بلوغ زودرس می انجامند . تکانشگری نیز مانند بیش فعالی در 7 تا 8 سالگی به اوج می رسد ،اما بر خلاف آن مسائل مربوط به تکانشگری در بزرگسالی همچنان باقی می ماند. نوجوانان مبتلا به این اختلال بیشتر مستعد تجربۀ رفتارهای پرخطر (اعتیاد به مواد مخدر، فعالیتهای پرخطر جنسی، بی دقتی در رانندگی و غیره) هستند. بزرگسالان تکانشگر نیز معمولاً مدیریت مالی چندان مناسبی ندارند و اغلب با قمار و خرید بیش از حد کالاهای غیر ضروری خود را به مرز ورشکستگی می رسانند.

منبع: www.medicinenet.com