انواع ترشحات زنانگی

انواع ترشحات زنانگی –
اغلب زنان مبتلا به ترشحات مختلفي هستند كه برخي از آنها طبيعي و برخي غير طبيعي مي باشند .

ترشحات طبيعي :
در هنگام بلوغ دختران داراي ترشحاتي از مهبل مي باشند كه طبيعي مي باشد و همچنين در نتيجه تمايلات و تحريكات جنسي از غدد داخل مهبل و دهانه رحم ، در مهبل مقداري ترشح يافت مي شود . همچنين در دوران بارداري و پس از زايمان زن داراي ترشحاتي مي باشد كه طبيعي مي باشد . اين ترشحات لزج و اغلب ژله مانند و به رنگ شيري بوده كه بوي زننده اي ندارد .

ترشحات غير طبيعي :
بيشتر ترشحاتي كه لزج يا داراي سوزش مخصوصي مي باشد ، غير طبيعي مي باشد .

همچنين ترشحات با بوي زننده و زرد يا سبز يا بصورت خونابه اي مسئله اي غير طبيعي بوده كه بايد بررسي گردند .

لكوره ( ترشحات زنانگي ) داراي انواع مختلفي مي باشد كه شايعترين آنها عبارتند از :

كلاميديا :
شايعترين بيماري مقاربتي است . كه در افراد جوانتر از 25 سال و در زنان مجرد و در زنانيكه از روشهاي غير سدي جهت پيشگيري از بارداري استفاده مي كنند ، شيوع بيشتري دارد .
كلاميديا يك انگل باكتريايي است كه علائم آن بصورت لكه بيني بين قاعدگي ها با يا بدون تاييد عفونت دستگاه تناسلي فوقاني مي باشد .

درمان : آزيترومايسين و داكسي سيكلين 2 بار در روز به مدت 7 روز .
درمان در زنان غير باردار : آزيترومايسين 1 گرم از طريق دهاني در يك روز و يا داكسي سيكلين 100 ميلي گرم 2 بار در روز به مدت 7 روز و يا اريترومايسين اتيل ساكسينات 800 ميلي گرم 4 بار در روز به مدت 7 روز .
درمان در زنان باردار :
آموكسي سيكلين 500 ميلي گرم 3 بار در روز به مدت 7 روز .

كانديدا (عفونت قارچي):
علائم اين عفونت قبل از آغاز خونريزي قاعدگي شروع مي شود و با خارش و تحريك و يا هر دو مي باشد .

خارش ممكن است در ناحيه واژن يا ولو كاملاً شديد باشد و تحريك ممكن است با سوزش ادرار و مقاربت دردناك همراه باشد . ترشحات مهبلي ( واژينال ) بصورت پنير دلمه بسته يا غليظ و سفيد و فراوان است .
پس از تشخيص كانديدا و اغاز درمان ، بيماران تنها در صورت پابرجا ماندن يا عود ضايعات بايد مجدداً به پزشك زنان و يا ماما مراجعه نمايند .

درمان همسر بيمار سبب بهبود پاسخ اوليه و يا كاهش ميزان عود نمي شود . با وجود اين ، درمان همسران علامتدار ممكن است مفيد باشد .

آگهي

گاردنلا :
شايعترين علت التهاب در مهبل در زنان در سنين باروري مي باشد كه با ترشحات فراوان و بوي بد مهبل ( بوي ماهي گنديده ) مشخص مي شود و بايد خاطر نشان كرد كه از طريق نزديكي منتقل نمي شود و زمان شروع بوي بد و ترشح واژينال ، در سرتاسر سيكل قاعدگي مي باشد و رنگ ترشحات به رنگ سفيد خاكستري تا سفيد مايل به زرد مي باشد . در 15 % بيماران علائم در عرض مدت 1 ماه بعد از درمان عود مي كنند . و قابل ذكر است كه در اين نوع عفونت نيازي به درمان همسر نمي باشد .
تجويز مترونيدازول موثرترين روش درمان مي باشد . درمان واژينال ( داخل مهبلي ) با ژل مترونيدازول و يا كرم كليندامايسين ميباشد و
مترونيدازول خوراكي 500 ميلي گرم 2 بار در روز به مدت 7 روز .
ژل مترونيدازول 75% دو بار در روز به مدت 5 روز .
كرم كليندامايسين 2% در هنگام خواب به مدت 7 روز .

تريكومونا (عفونت انگلي ):
اين نوع عفونت توسط يك انگل ميكروسكوپي بوجود مي آيد كه علائم آن غالباً بلافاصله بعد از شروع خونريزي قاعدگي به اوج خود مي رسد .

دوره كمون تقريباً 20 روز مي باشد و علائم بصورت ترشحات كف آلود و فراوان و درد و تحريك موضعي مي باشد . سوزش ادرار و مقاربت دردناك و درد مبهم قسمت تحتاني شكم ممكن است وجود داشته باشد و گاهي اوقات ، خارش شايعترين علامت موضعي در اين بيماران مي باشد و ترشح فراوان و كف آلود به رنگ سفيد مايل به زرد تا سبز ديده مي شود .
قبل از درمان بايد يك پاپ اسمير ( تست ترشحات دهانه رحم ) انجام گيرد و سپس براساس جواب پاپ اسمير و تائيد تشخيص توسط پزشك و يا ماما ، درمان انجام گيرد .
تدابير درماني :
درمان انتخابي ، مترونيدازول خوراكي مي باشد و بايستي همسر بيمار نيز بطور همزمان درمان شود :
1-درمان پيشنهادي ، تجويز مترونيدازول 500 ميلي گرم 2 بار در روز به مدت 7 روز مي باشد .
2-مترونيدازول 2 گرم تك دوز از راه دهان.

3- در صورت عدم تحمل مترونيدازول ، مي توان از مصرف موضعي كلوتريمازول يا اسيد بوريك از راه مهبل استفاده نمود كه سبب تسكين علائم و در بعضي از موارد موجب درمان عفونت مي شود .

براي معالجه موارد مقاوم تريكومونا :
درمان با دوز بالا به مدت 5-3 روز ، تجويز همزمان مترونيدازول خوراكي و مهبلي و تزريق وريدي مترونيدازول مي باشد .
اگر علائم بيماري بعد از درمان باقي بمانند ، توصيه مي شود كه مجدداً به پزشك معالج خود مراجعه شود .
تمام شركاي جنسي ، حتي اگر بدون علامت باشند بايد درمان گردند ، چرا كه بسياري از زنان از شريك جنسي درمان نشده خود مجدداً آلوده مي شوند . به زوجين توصيه مي شود كه تا پايان دوره درمان و از بين رفتن علائم ، از نزديكي جنسي خودداري شود .

نكته :
در سه ماهه اول بارداري مصرف مترونيدازول توصيه نمي شود ، در اين حالت مي توان از كلوتريمازول موضعي استفاده نمود .